Het heeft even geduurd maar daar was ie dan toch: de tweede keer dit seizoen de 1e in de vereniging! En nog wel vanaf een nationale vlucht namelijk Issoudun (675km; los om 7.15 uur). Met een W tot ZW wind en enkele buien onderweg welke rond het tijdstip van terugkomst toenamen, was niet direct de verwachte snelheid te bepalen. Toch maakten de eerste meldingen (van ruim 27.000 duiven nationaal) een snelheid van boven de 1600m/m. Maar ja dat was op een afstand van net net onder of net boven de 500km dan moesten onze duiven nog een kleine 200km laat staan de duiven die nog verder noordelijk moesten die moesten nog 100km extra. Dat de buien uiteindelijk een beperkende factor waren voor de langere afstanden bleek dan ook. Maar toch was het 'Frankie' (22-8216984; klik hier voor stamboom/ rechtstreeks gehaald bij Frank Lingier, Jabbeke (B.) bij Brugge die als eerste, ongezien, aankwam en werd afgevlagd om 14.35.05 uur toen had hij dus 7 uur en 20 minuten gevlogen.
Net daarvoor was ik even achter het hok verdwenen om wat herstel werkzaamheden aan het gazon te plegen. Gerda, mijn vrouw, had net de dag ervoor een hoeveelheid grind gezeefd en van deze plek weggehaald want dit lag er al een aantal jaren. Dat betekent dat er niet zoveel van de zode overblijft dus dit moest opnieuw ingezaaid worden. Dus ik dacht: dat kan ik nog wel even doen voordat de eerste duiven er zijn. Daarnaast was de hoop op een hele vroege duif wat weggezakt na de afgelopen weken waarin door dierenarts en neef Nanne Wolff a.d.h.v. 2 duiven die ik ter controle bij hem had ingeleverd, gewrichtsparatyfus was vastgesteld. Dit verklaarde ook direct een aantal zaken die ik in de afgelopen weken had geconstateerd: prijsvliegen ging zeer moeizaam (soms maar 1 duifje op de uitslag), enkele duiven die mee waren geweest hadden enkele dagen moeite met vliegen al knapte dit in de loop van de week ook wel weer op, een duif (Ommie de 2-393 ze had al een 1e gevlogen dit seizoen) die terugkwam kon niet meer op haar pootjes staan en leek aan 1 oog blind te worden, enkele jongen en een paar kweekduivinnen leken wat verdikkingen op de vleugelgewrichten te hebben etc.
CONCLUSIE was : gewrichtsparatyfus !! Ondanks deze vaststelling waren de jongen net aan hun vluchten begonnen en deden het niet slecht. Toch maar een korte kuur ingezet. Tevens kreeg ik entvloeistof mee welke oraal (via de bek) moest worden toegediend. Niet zo makkelijk maar toch geprobeerd met de vliegers en een gedeelte van de kwekers. Dit moet nog 2x herhaald worden. Hopelijk komen we er hierdoor dan ook volledig van af.
Dat ook de ouden weer in een stijgende lijn zaten bleek vanaf vorige week toen ze toch weer wat sneller achtereen thuiskwamen en er ook een mooie top 10 notering was en met de jongen werden er op de eerste draaivlucht 4 en op de tweede vlucht 2 top tien prijzen behaald. Dus ja, dan is het altijd een dilemma wat je wel en niet doet want een kuur kan zo de gehele forme uitschakelen. Maar niets bleek minder waar getuige de prima prestatie van Frankie. De duif die als jong nog ergens een paar weken in den lande op het balkon van een particulier had gezeten presteert het nu om de 1e van Issoudun te vliegen (1e ver./ 5e kring / 11e Regio NW. / 72e Sector 3/ Nationaal 258e van ruim 27.000 duiven). Ook Nationaal wordt hierdoor een 1 op 100 prijs gespeeld (nl. tot en met de 270e plaats behoor je nog tot 1% van de duiven die terug zijn en dat is een hele prestatie kan ik u vertellen). Niet al te veel duiven in de prijzen (4 vd 18; in eigen vereniging 6 vd 18) maar er was toch weer eens een topklassering neer gezet. En dat geeft de mens moed.
Reactie plaatsen
Reacties